كشمكشهاى درونى وعوامل مهيج بيرونى
در انسان كششها و تمايلهاى مختلفى وجود دارد.
خـداونـد ايـن كـشـشـها و تمايلها و غرايز طبيعى را براى هدف و مقصودى عالى دروجود بشر به وديعت نهاده است .
جوان در اين مرحله از دوران زندگى خود علاوه بر ميل به غذا و استراحت و غريزه جنسى , مجهز به قوه عقلانى است .
در هـنـگـام بـلـوغ , قـوه تـعـقـل و تـفـكـر در او از جـهت آمادگى براى فعاليت , به كمال خود مى رسد ((29)).
جـوان نـبايد به همه خواسته ها و تمايلهايى كه در ذهن و خاطره اش وارد مى شود, بلافاصله جامه عـمـل بـپـوشـاند, بلكه بايد در كارها, پس از تفكروانديشه كافى و بررسى همه جانبه آن , عاقلانه تـصـمـيـم بـگـيـرد, زيـرا نـفس انسانى هم در معرض دعوت به كارهاى خير و عقلانى و هم در معرض وسوسه به كارهاى شر و شهوانى قراردارد ((30)).
كسى در اين صحنه نبرد و مبارزه داخلى پيروز مى گردد كه جانب عقل را مراعات كند.
در قرآن كريم تاكيد فراوانى درباره انديشيدن در كارها و تعقل نمودن در امور شده است ((31)).
بـا بـروزتـمـايـلـهـاى جنسى در اين دوران , جوان , بيشتر مورد هجوم وسوسه هاى شيطانى قرار مى گيرد و به همين جهت است كه تكليف پيدا مى كند,لذا پاك ماندن جوان در اين دوران , ارزش فراوان دارد.
در حـديـثـى آمـده است كه خداوند به جوان پرهيزكار مباهات مى كند و به ملائكه مى فرمايد: به بنده ام نظر كنيد كه شهوتش را به خاطر من ترك كرده است ((32)).
جـوان در ايـن دوران بـا مـسـائل و حـوادث گـونـاگونى روبه رو خواهدشد و براى بارور شدن شخصيتش در معرض آزمايشهاى فراوان الهى قرار خواهدگرفت , در محيط زندگى او زمينه هاى بسيارى براى رشد و سعادت و يا سقوط و شقاوت , پيش خواهد آمد
حضرت على (ع ) فرمود: افراد با ايمان ,همچون كوه , سرسخت و با استقامتند.
فـردى كـه بـه اين انحراف , مبتلا شده است , اگر سرانجام ناخوشايند آن را در دنيا از يك طرف و عـذاب دردنـاك آخـرت را ازطرف ديگر در نظرآورد, به خود خواهد آمد و خدا را ناظر و حاضر بر اعمال خود خواهد ديد وتصميم به ترك اين عمل خواهد گرفت .
اوبايد بداند كه خوشبختانه زود متوجه اين عمل انحرافى و زيانبار شده و ريشه عادت به اين عمل در وجودش مستحكم نگرديده است , با اراده اى قوى و توكل به خدا مى تواند آن را ترك كند.
او هـرگـز نـبـايد خود را يك فرد نفرين شده و مطرود درگاه خدا بداند, بلكه بايد جدا به لطف و رحمت الهى اميدوار باشد